Ανάβαση στο Mont Ventoux

Στα όρια της αντοχής

Η διαδρομή — Εκεί που ξεκινά το όνειρο

Υπάρχουν βουνά που δεν είναι απλώς κορυφές. Είναι μύθοι. Το Mont Ventoux, στη νότια Γαλλία, είναι ένα τέτοιο βουνό. Φαίνεται από μακριά σαν φύλακας της Προβηγκίας· η λευκή κορυφή του με την χαρακτηριστική κεραία εξέχει έντονα πάνω από την πεδιάδα. Για τους ποδηλάτες όλου του κόσμου, είναι ένα ιερό προσκύνημα — ένας τόπος που συνδυάζει ομορφιά, πόνο και απόλυτη ικανοποίηση. Μια κορυφή που το Tour de France έχει συμπεριλάβει στο πρόγραμμά του 18 φορές από το 1951, μια ανάβαση στην οποία το 1967 σκοτώθηκε ο Tom Simpson (υπάρχει στην πλαγιά και σχετικό μνημείο), μια ανάβαση που ο Eddie Merckx χρειάστηκε έξτρα οξυγόνο όταν έφτασε πάνω, μια ανάβαση που ο Cris Froome ολοκλήρωσε πεζός, μια ανάβαση που και στο φετεινό Tour είχε φοβερό ανταγωνισμό. Μια ανάβαση που στα τελευταία της χιλιόμετρα, μπροστά στη δική σου ρόδα, βλέπεις εκείνα τα ίδια συνθήματα ενθαρρυνσης που τον Ιούλιο έβλεπες στο Tour από την οθόνη της τηλεόρασης. Η συγκίνηση δεν περιγράφεται….

Πριν λίγες μέρες είχα τη χαρά να ζήσω αυτή την εμπειρία στο πλαίσιο μιας δράσης, όπου η εταιρία μου κάλεσε ποδηλάτες-εργαζομένους να συμμετάσχουν σε αυτή τη μοναδική πρόκληση. Ήταν κάτι πολύ παραπάνω από μια απλή εκδρομή — ήταν μια εμπειρία ζωής.

Προετοιμασία, οργάνωση & διαδρομές

Η διοργάνωση ήταν υποδειγματική. Η εταιρεία είχε μεριμνήσει για διήμερη διαμονή σε ένα υπέροχο ξενοδοχείο μέσα στην εξοχή, πλήρη διατροφή και πλήρη υποστήριξη για τους αναβάτες. Η τεχνική υποστήριξη με έξι πλήρως εξοπλισμένες μηχανές, δύο αυτοκίνητα και ένα βαν με τεχνικό εξοπλισμό, νερά, μπάρες, τζελάκια, παγούρια και επετειακά jersey αλλά και μεταφορά για το σακίδιο σου με τα ζεστά σου ρούχα που θα φορέσεις στην κορυφή πριν την κατάβαση.

Υπήρχαν επιλογές ανάμεσα σε τρεις διαδρομές: 55, 98 και 125 χλμ. Προνοητικά, διάλεξα την μεσαία των 98 χιλιομέτρων, που είναι αρκετά έως πολύ απαιτητική, και που ξεκινά από το Bédoin — τη διαδρομή σύμβολο του Ventoux.

( Placeholder Φωτογραφίας #2 — Το ξενοδοχείο και η ενημέρωση της διαδρομής)

(Placeholder Φωτογραφίας #3 — Η ομάδα υποστήριξης λίγο πριν την εκκίνηση)

Η Ανάβαση — Έως τα σύννεφα

Η διαδρομή από το Bédoin θεωρείται η πιο σκληρή αλλά και η πιο εμβληματική: 21,8 χλμ, 1.598 μ. υψομετρική διαφορά, μέση κλίση 7,5%, με κομμάτια που αγγίζουν το 15%.

(Placeholder Φωτογραφίας #4 — Οι πρώτες στροφές μέσα στο πευκόδασος)

Τα πρώτα χιλιόμετρα κυλούν μέσα σε ένα καταπράσινο πευκόδασος. Η θέα και η δροσιά των 10-15°C σου δημιουργούν μια ψευδαίσθηση ευκολίας. Αλλά σύντομα το βουνό αλλάζει πρόσωπο. Οι κλίσεις ανεβαίνουν στο 8%, 9%, 10%, … τα δέντρα αραιώνουν, και η ατελείωτη ανηφόρα σε εκδικείται. Σκληρά.

(Placeholder Φωτογραφίας #5 — Στο ενδιάμεσο ύψος, το δάσος αραιώνει)

Κάθε στροφή φέρνει και μια νέα οπτική του κάμπου — η Προβηγκία απλώνεται σαν ζωγραφιά κάτω από τα πόδια σου. Οσο ανεβαίνεις ο άνεμος δυναμώνει, η θερμοκρασία πέφτει, και ο ιδρώτας σου στάζει παγωμένος στην καλοστρωμένη άσφαλτο.

(Placeholder Φωτογραφίας #6 — Η τελευταία ανηφόρα προς την κορυφή)

Μετά από τρεις περίπου ώρες ανηφορικής προσπάθειας, η κορυφή εμφανίζεται κάπου μέσα στην ομίχλη. Κάποιες κράμπες σου θυμίζουν την ένταση και την διάρκεια, αλλά ο στόχος είναι εφικτός. Εκεί πάνω, βρίσκονται ήδη δεκάδες ποδηλάτες από όλο τον κόσμο που χαμογελούν, φωτογραφίζονται, και κοιτούν τη θέα. Είναι μια στιγμή γνήσιας συγκίνησης, στιγμή που δεν θα ξεχάσεις ποτέ.

Κάπου εκεί, μαγικά εμφανίζεται στην τσέπη ενός jersey ένα αυτοκόλλητο της ποδηλατικής ομάδας των Τιτάνων, και κάποιο χέρι το κολλάει πάνω στην πινακίδα-σύμβολο του βουνού, για να μείνει εκεί για πάντα, σε κοινή θέα.

(Placeholder Φωτογραφίας #7 — Η κορυφή)

(Placeholder Φωτογραφίας #8 — Το αυτοκόλλητο των Τιτάνων)

(Placeholder Φωτογραφίας #9 — Ο ποδηλάτης κάτω από την πινακίδα)

(Placeholder Φωτογραφίας #10 — Ο ποδηλάτης με το ποδήλατο ψηλά κάτω από την πινακίδα)

( Placeholder Video #1 — Η θέα από την κορυφή)

Η Κάθοδος — Η καλύτερη φάση!

Η κατάβαση, αν και θεωρητικά ξεκούραστη, απαιτεί προσοχή και συγκέντρωση. Ο δρόμος είναι εξαιρετικός, αλλά με πολλές κλειστές στροφές και άλλους αναβάτες που ανεβαίνουν ή κατεβαίνουν. Τα δισκόφρενα δοκιμάζονται — και το Pinarello εκεί δείχνει την κλάση του.

(Placeholder Φωτογραφίας #11 — Οι πρώτες στροφές της καθόδου)

( Placeholder Video #2 — Κάθοδος από την κορυφή)

Η στάση στο Sault είναι απαραίτητη. Εκεί, στο διάσημο ποδήλατο στέκι και εστιατόριο Le Nesk, μας περίμενε ένα γεύμα “pit stop”. Με σαλάτες, ενυδάτωση, ζυμαρικά, κουβέντα, σύντομη ξεκούραση.

( Placeholder Φωτογραφίας #12 — Vintage bikes στο Le Nesk, Sault)

(Placeholder Φωτογραφίας #13 — Αίθουσα με ποδήλατα στο Le Nesk, Sault)

( Placeholder Φωτογραφίας #14 — Vintage ποδήλατα στο Le Nesk, Sault)

Και μετά, κάπου 9 χιλιόμετρα πιό κάτω αρχίζει το μαγευτικό φαράγγι του Nesque. Σχεδόν 20 χιλιόμετρα κατηφορικής ποδηλασίας με κλίση γύρω στο 3%-4%, μέσα από ένα τοπίο άγριας ομορφιάς. Δρόμος που κατεβαίνει στο πλάι του φαραγγιού με πολλά τούνελ σκαμένα στα βράχια, συνεχείς στροφές, δεκάδες ποδηλάτες που κατηφορίζουν με ταχύτητα, και άλλους στην αντίθετη πλευρά, που αγκομαχούν ανεβαίνοντας. Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, αρκετά σπορ αυτοκίνητα και πολλές μηχανές σε κομβόι να τρέχουν πάνω και κάτω στην πλαγιά.

(Placeholder Φωτογραφίας #15 — Οι στροφές μέσα στο φαράγγι του Nesque)

(Placeholder Video #3 — Πέρασμα μέσα από τα τούνελ του φαραγγιού)

Η διαδρομή ολοκληρώνεται με μερικές ήπιες ανηφόρες κλίσης γύρω στο 5% και μέσα από γραφικά χωριά πριν φτάσουμε ξανά στο Bédoin, όπου επιστρέφουμε τα ποδήλατα και, όπως επιβάλλει η παράδοση, καθόμαστε για μια παγωμένη μπύρα σε ένα από τα ποδηλατικά καφέ του χωριού.

Η αίσθηση; Απόλυτη πληρότητα, αγαλλίαση, ικανοποίηση, και όλα αυτά μαζί.

(Placeholder Video #3 — Το Bedoine)

Το Κόστος της Εμπειρίας — Αξίζει κάθε ευρώ

Για όσους αναρωτιούνται πόσο κοστίζει μια τέτοια εμπειρία, ιδού μια αποτύπωση (το ξενοδοχείο και τα γεύματα ήταν πληρωμένα από την εταιρία):

Κάθε ευρώ από αυτά μεταφράστηκε σε εμπειρίες, εικόνες, και αναμνήσεις που θα μείνουν ανεξίτηλες.

Επίλογος — Περισσότερο από μια ανάβαση

Το Mont Ventoux δεν ήταν απλώς ένα βουνό — ήταν μια δοκιμασία ψυχής, ένα υπέροχο ταξίδι που στο τέλος σε κάνει να καταλάβεις γιατί το ποδήλατο δεν είναι μόνο άθλημα — είναι τρόπος ζωής. Κάντο και εσύ!

Τοποθεσία: Bédoin – Mont Ventoux – Sault – Nesque Gorge, Provence, France